kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Materiały ikonograficzne z dawnego Ottendorfu na odwrocie opisano, zdjęcia prezentowały członków i sympatyków wiejskiego stowarzyszenia gimnastycznego, posiadającego swój sztandar i emblemat, umieszczany na koszulkach klubowych. Przypominał on tarczkę herbową z przemyślnie wpisanymi w nią literami TVMO – zaczynającymi cztery niemieckie słowa, tworzące nazwę Gimnastyczne Stowarzyszenie - Drużyna Ocice.
Kolejną fotografię wykonano – jak informuje tekst na odwrocie – o godzinie 24 tuż po zakończeniu balu maskowego, zorganizowanego na zapusty. Nie podano jednak roku przeprowadzenia tej imprezy.
Zdjęcie, nie pasujące pochodzeniem do kartoników z dawnych Ocic, zostało natomiast wykonane w Wieliczce 6 czerwca 1939 roku przez tamtejszego fotografa Witolda Gargula, którego pieczątka na odwrocie zawiera też zdanie „w razie zamówienia należy podać numer i datę fotografii”.
Widać na niej dziesięć młodych kobiet, siedzących przed schodkami, wiodącymi do jakichś drzwi wejściowych. Trzy z nich ubrane są w ludowe stroje, jedna ma na sobie mundur. Osoba ta, widoczna w środku drugiego rzędu, to dla każdej polskiej harcerki i polskiego harcerza postać szczególna – żona twórcy i niezwykle zasłużona współorganizatorka polskiego skautingu, Druhna Harcmistrzyni Rzeczypospolitej Olga Drahonowska-Małkowska.
Na świat przyszła w Krzeszowicach jeszcze w okresie rozdarcia kraju zaborami, 1 września 1888 roku. Będąc osobą bardzo zdolną szkołę powszechną i gimnazjum ukończyła eksternistycznie, zaliczając w Krakowie kolejne egzaminy z najwyższymi ocenami.
Po maturze wstąpiła do Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Jako drużynowa objęła tam prowadzenie III Lwowskiej Drużyny Skautek, na której patronkę dziewczęta wybrały Emilię Plater. Była następnie pierwszą komendantką żeńskiego pionu w Naczelnej Komendzie Skautowej w latach 1911–1912, wniosła też wkład w powstanie hymnu harcerskiego.
W marcu 1912 roku na Pierwszym Zjeździe we Lwowie harcerstwo podjęło decyzję, czyniącą z polskiego ruchu skautowego organizację abstynencką. Olgę Drahonowską powołano w skład lwowskiego zarządu oddziału Eleuterii, formacji, której członkowie dążyli do indywidualnej, wewnętrznej pozytywnej przemiany i wypracowywania osobistej autonomii, będącej w istocie warunkiem godnej samorealizacji.
W 1913 roku chora Olga wyjechała na leczenie do Zakopanego, gdzie 19 czerwca ksiądz Kazimierz Lutosławski, twórca Krzyża Harcerskiego, udzielił jej ślubu z Andrzejem Małkowskim. W 1915 roku w harcerskim małżeństwie pojawił się syn Lutyk.
Andrzej w listopadzie 1918 trafił do armii generała Józefa Hallera, skąd wysłano go z misją wojskową do polskich oddziałów w Odessie. W nocy z 15 na 16 stycznia 1919 roku francuski statek "Chaouia", wiozący Druha Małkowskiego, trafił na minę w Cieśninie Mesyńskiej. Katastrofa pochłonęła niemal pięćset ofiar, w tym Andrzeja…
W zakopiańskiej Szkole Gospodarstwa Domowego Olga prowadziła naukę angielskiego i gimnastyki, a dla Ślązaczek specjalne kursy języka polskiego, rodzimej, polskiej literatury, historii i geografii. W 1927 władze ZHP obdarzyły ją godnością Harcmistrzyni Rzeczypospolitej.
W 1932 przewodziła VII światowej konferencji skautek, w 1942 została powołana do centralnych władz ZHP. Przewodniczyła Komitetowi Naczelnemu ZHP na czas wojny, poprzez Caritas GIS dostarczała żywność dzieciom zniszczonej Warszawy.
W latach 1948–1960 Olga Małkowska prowadziła kolejny sierociniec Polish Children’s Home, w 1959 roku organizując wycieczkę dzieci do Polski. Sama wróciła do kraju w roku 1961 i zamieszkała początkowo we Wrocławiu. Do ukochanego Zakopanego przeniosła się na stałe w 1964 roku. Tam żyła w skromnym drewnianym domku. W 1966 otrzymała rentę dla osób wybitnie zasłużonych. Zmarła 15 stycznia 1979 roku.
Fotografia z Wieliczki, zapewne przypadkowo włożona niegdyś przez darczyńcę do koperty z przedwojennymi zdjęciami Ocic, wzruszająco przypomniała tą wybitną kobietę, będącą od ponad wieku wzorem dla harcerek, harcerzy i instruktorów Związku Harcerstwa Polskiego - gorącą polską patriotkę, współtwórczynię rodzimego ruchu skautowego.
